Wspólna historia MISZ-MASZA i Sz.P. nr 16 zaczęła się od Dnia Tolerancji w 2017 roku. Na pogadankę zostali zaproszeni przedstawiciele tej grupy Marek i Justyna. W trakcie spotkania pragnęli przybliżyć uczniom szkoły świat ludzi niepełnosprawnych. To jak wygląda ich życie, co ich cieszy, co martwi, co przynosi radość, a co przeraża. Jak w tym wszystkim ważna jest rodzina i przyjaciele oraz podejście zwykłych ludzi. Jak ważne dla osób niepełnosprawnych jest zaakceptowanie ich niepełnosprawności. Na przykładach z własnego życia i znajomych opowiadali, że często świat ludzi zdrowych nie patrzy przychylnie na nich i ich marzenia. Starali się pokazać, że każdy człowiek jest ważny bez względu na odmienność i jak mało potrzeba żeby sprawić komuś radość, podać rękę i pomóc w przeciwnościach losu, które często nie zależą od niego.

To spotkanie spowodowało ciąg dalszy …

  Innowacyjny pomysł spotkań ma swoje motto.  „Jest tyle sposobów aby być CZŁOWIEKIEM” – powstała innowacja pedagogiczna, której autorem jest wicedyrektor szkoły pani Sławomira Roumiech. Polega ona na przybliżaniu zdrowym dzieciom, uczniom szkoły świata osób niepełnosprawnych. Spotkania z takimi osobami mają służyć przełamywaniu barier, strachu przed odmiennością i innym postrzeganiem świata.

   Szkoła nr 16 stała się ciepłą oazą dla miszmaszowców. Zaczęły się wspólne spotkania na terenie szkoły- tematyczne np. Dzień Matki, Walentynki, warsztaty plastyczne, zabawy karnawałowe i wiele innych. Godziny spędzane razem bardzo nas scaliły, za każdym razem uświadamiając, że można wiele, jeśli się chce i ma się w sobie radość z bycia z drugim człowiekiem. Przepięknie ubrane w uczucia spotkania są prawdziwą lekcją tolerancji i zapadają głęboko w miszmaszowe serca.

   16-tka to przykład na to, że spotykamy ludzi we właściwym czasie i miejscu wtedy kiedy tego najbardziej potrzeba.

 Przyjaźń jest obustronna i to widać! Czujemy się w swoim towarzystwie swobodnie, w pełni zaakceptowani, lubiani, często fizycznie przytulani :), a to wielka radość.

Mała fotorelacja z tego co razem przeżyliśmy to namiastka, cała reszta przed nami.